Museum van het Waalse Leven

Beschrijving

Het Museum van het Waalse Leven werd in1913 onder leiding van Waalse activistenwaaronder Joseph-Maurice Remouchamps (advocaat, zoon van de beroemde schrijver Edouard Waalse Remouchamps en eerste directeur en oprichter ), Jean Haust (taalkundige, auteur van een Waals Luik woordenboek) en Henri Simon (bekende Waalse schrijver en eerste curator) opgericht. HET MUSEUM VAN HET WAALSE LEVEN Musée dès vîs rahis’ (museum van oude snuisterijen). Een eerste etnografisch museum van het Oude Luik wordt in 1894 geopend in de achtergelaten lokalen van de Academie voor Schone Kunsten. Het museum wordt snel door het publiek omgedoopt tot: Musée dès vîs rahis' (museum van oude snuisterijen). De te kleine lokalen worden overgenomen door de Stad Luik, en men zal moeten wachten tot 1913 opdat het Museum van het Waalse Leven eindelijk het licht zou zien, onder impuls van Waalse militanten zoals Joseph-Maurice Remouchamps, Jean Haust en Henri Simon. De collecties worden dan opgeborgen onder de kap van het Curtius huis. In 1925 verhuizen ze naar de bijgebouwen. Drie permanente entoonstellingszalen worden in 1930 eindelijk geïnstalleerd en geïnaugureerd, terwijl in het oppentheater het doek voor de eerste maal wordt opengetrokken. De onophoudelijke uitbreiding van de collecties brengt het museum naar zijn huidige plaats, waar hij geleidelijk aan wordt geïnstalleerd, naargelang van de naoorlogse renovatie, tussen 1963 en 1971. In 1989 ondertekent de Provincie Luik, samen met de Stad en de Stichting van Openbaar Nut van het Museum de documenten waarbij zij de beheersrechten en –plichten over dit erfgoed verkrijgt. Tegenwoordig actualiseert het gerenoveerde Museum van het Waalse leven haar etnografisch analyseveld en breidt haar belangstelling uit tot op heden, zonder de bronnen van onze cultuur uit het oog te verliezen… Een museum geankerd in het rijke sappige Waalse verleden, verrijkt met het huidige Wallonië en resoluut gericht naar het Wallonië van morgen!.....